گلهای پِیرنگ

وبلاگی برای ترویج آموزش داستان نویسی

گلهای پِیرنگ

وبلاگی برای ترویج آموزش داستان نویسی

قسمتی از قطعه ی " انتظار"


قسمتی  از قطعه ی " انتظار"


نوشته: سید رضا میرموسوی



نگار من! بهار من ! کجا است؟


                      من نمی دانم


مگر از کوه می آید،


              و یا از دشت و صحراها


              و یا آن سوی  دریاها...


                           نمی دانم

هوا دم کرده و سنگین


زمین خسته، ترک خورده


دمادم می رسد از دور


                         صدای انفجار مین


صدای تاخت و تاز و یورش


         خیل سواران نیست


                   صدای انفجار بمب می آید


فضا سرخ و مجازی است


جهان در ارتباط دائمی،


                       در کارزار طرح و برنامه


دچار ضیق وقت و غصه ی


                 پرونده سازی است


نگار من! بهار من! کجا است؟ 


                          من نمی دانم


....

 

این روزها...



نوشته: سید رضا میرموسوی


این روزها.....


این روزها.... آن هنگام که در کار پیاده روی هستم، گاه صحنه هایی دلربا چنان دلم را می رباید که تا آن را بر صفحه کاغذ ثبت نکنم، قرار ندارم.

امروز قاصدک هایی را دیدم که در کوچه و خیابان، میان زمین و آسمان، پریشان و سرگردان اسیر چرخش باد به هر سویی می چرخند و در نهایت پشت دیواری سیمانی یا در انتهای کوچه ای بن بست مبهوت و مات در می مانند....

موضوع آن قدر مرا به خود مشغول می دارد تا به این نکته دست می یابم:

شاید قاصدک ها نمی دانند که این روزها، " پیامک" ها پُست آنها را تصاحب کرده اند...!


پاییز 90