داستانک در عصر ما

بخش دوم-شماره 103

شماره 351 از مجموعه داستانک در عصر ما

بازاریان و سید بازار

داستانی بلند برای خانواده ها

قسمت شانزدهم

به سوی آشتی و دوستی

دوستان بازاری یکی یکی جلوی مغازه سید بازار جمع شدند و همگی چشم به راه و منتظر حاج جعفر بودند و هر چند لحظه سر و گردن را به طرف مسیر آمدن او کج می کردند. این تاخیرهای حاجی برای دوستان عادی شده بود و گله و شکایتِ بارها هیچ تاثیری بر حاجی نگذاشت و ایشان همچنان به دلایلی که خود می دانست به وعده گاه دیر می رسید! سید، دوستان را به داخل مغازه دعوت کرد و پرسید:«شماها هیچ وقت اول صبحی اینجا جمع نمی شدین! خبری شده!؟»

اولی:«منتظر حاج جعفریم، قرار بوده اول صبح اینجا باشه!»

دومی:« آره بابا! حاجی همیشه تاخیر داره، اما می دونیم که میاد! آره بابا...!»

سومی:«حاجی حالا شده نماینده انجمن ، سرش شلوغه!»

چهارمی:«حقشه!  خیلی وقته در خدمتِ انجمنه، زحمت میکشه، هی... اوناهاش! داره میاد! کیف انجمن هم زیر بغلشه!» سید:«نگفتین چه خبره!؟»

که حاج جعفر از راه رسید و طبق عادت از دوستان عذرخواهی کرد، با تعارفِ سید داخل مغازه روی صندلی نشستند، حاج جعفر پس از مقدمات و صحبتهای معمولی چنین گفت:« جناب سید! شما رو زیاد در انتظار نگذاریم، اومدیم پیام انجمن را به شما ابلاغ کنیم، انجمن به شما ماموریت داده تا به کارگاه شاغلام تشریف ببرین...! که سید بی اختیار در جای خود تکانی خورد که از چشم دوستان بازاری پنهان نماند! حاج جعفر:«و فاکتور هزینه های ساخت درِ  انباری های بازاریها رو  تحویل بگیرین!»

سید:«ماشاءالله به جمعیت انجمن! از میون اونا مگه کسی نبود این مسئولیت رو به عهده بگیره!؟ شماها همتون می دونین بین ما و شاغلام و حتی شوهر خواهرش حاج ناصر قصاب، سالهاست که شکرابه! چرا من!؟»

حاج جعفر:«آقا سید کمی فکر کنین با شرایط کنونی شما ، انجمن صلاح دیده و با مشورت شورای انجمن به این نتیجه رسیدن! بدون دلیل نیس!» سید به فکر فرو رفت و به سرنخهایی رسید و گفت:«باشه! قبول می کنم!» و دوستان دست زدند و صلوات فرستادند.

سید:«شاید خیری باشه خودمم بدم نمیاد با شاغلام روبرو بشم و گپی بزنم به هر حال بچه یک محلیم!» حاج جعفر:«انجمن کارش درسته و بی هوا نیس؛ مطمئنه که مشکلی پیش نمیاد؛ چرا که این کیف حاوی پول نقده حساب شده و دفتر و دستکه و همون جا شما وظیفه دارین فاکتور هزینه ها رو در یافت و به طور نقد اونو پرداخت کنین!» کاسبی که برای بیشتر مشتریها نسیه کار می کنه و گاهی اجرتشو دیر به دستش می رسونن، با پرداخت نقد شما به طور حتم شوکه میشه، یا حالی به حالی میشه...»

سید گفت:« به روی چشم! همین امروز دنبال انجام این کار میرم، خودم شوق و ذوقی برای دیدن شاغلام و گفتگو با او دارم، شاید به یاد گذشته ها خوش و بشی بکنیم!»

دوستان بازاری هر یک برای سید آرزوی موفقیت کردند که از میان آنان صدای اولی و دومی بلند تر شنیده می شد،

اولی:« به امید صلح و دوستی!»

دومی:«آره بابا، چرا سالها قهر و دشمنی آقا! چه زیباست صلح و آشتی در زمونه ی پر از حادثه و بلایا! آره بابا!»

داستانک در عصر ما

بخش دوم-شماره 102

شماره 350 از مجموعه داستانک در عصر ما

بازاریان و سید بازار

داستانی بلند برای خانواده ها

قسمت پانزدهم

و باز خُلق تنگ حاج ناصر قصاب!

حاج جعفر:« و حالا دیگه وسط بحرانیم شاید توی سرازیری به طرف حاصل کار، اگر می خواین محبتی به سید داشته باشیم فرصتی مناسب پیش اومده تا برای سالهایی که سید به ما خدمت کرده ،  یک بار هم که شده ما به ایشون یاری برسونیم و این قضیه را به خوبی فیصله بدیم.»

***

حاج ناصر قصاب توی مغازه ساطور به دست مشغول شقه کردن لاشه گوسفندان بود. با هر ضربه ساطور بر شیطان و شیطان صفتان لعنت می کرد! یکی از مشتریها دوست حاج ناصر بود و پیش نوبت، و جلوی مغازه ایستاده و به حرکات و ساطور زدن حاجی به دقت نگاه می کرد و به حرفاش گوش می داد. مشتری:« حاجی خیر باشه! کسی مزاحمت ایجاد کرده؟ کمی اعصابت ناراحته!» حاجی گفت:« همین اول صبحی که از خونه اومدم بیرون مشتی اکبر سلمانی از جلویم در اومد و با هم همراه شدیم و چشمت روز بد نبینه! وای! وای از پر حرفی ایشون که همه میشناسنش، یکسره حرف می زد و انگاری کم آورده... وقتم نمی کرد که دقت کنه ببینه مخاطبش گوشش بدهکار حرفای او هس یا نیس و خودشو دلسوز و راهنما می دونس در حالی که کسی در این محله در نادونی اون شک نداره... و خودش نمی فهمه که هدایت او و امثال او جز بار منفی حاصل دیگه ای به بار نمیاره... به نظرم می خواس بگه... سید بازار آدم بزرگواریه! و واسه ی مردم خیر و برکت داره... و من داشت سرم می ترکید...»

مشتری:«حاجی صلوات بفرس هر چی دیدی و شنیدی زود فراموش کن بیشتر فکر کنی بیشتر رنج می بری، آدمایی مثل مشتی اکبر که من خوب میشناسمش تا خرخره مشکل دارن! ککشونم نمی گزه انگاری نه انگار و با کمال پر رویی برای دیگرون نسخه می پیچن! حاجی! وقتی گیر این افراد می افتی که کم نیستن! باید از این گوشت بیاد و از اون گوشت بره تا  رو کارت مثل امروز اثر نگذاره....»

 حاجی که بدش نمی اومد بار دلش رو روی این مشتری آشنا خالی کند که دست رو دلش گذاشته بود ضمن خالی کردن گوشتها از  چربی و پی و غدد اضافی گفت:« دوست من! زمونه عجیبی شده! بچه داشته باشی یه جورایی دردسر داره، نداشته باشی طور دیگه ای ناراحتی داری، پسر مشکلات خودشو داره و دختر نیز همینطور... زمون ما هم پدر مادرا رفتار درستی نداشتن و جلو جلو تعیین تکلیف می کردن که با کی باید ازدواج کنی! و گاهی چه مصیبتی میشد! اما امروز پسر پاشو توی یه کفش می کنه که فلان دختر رو می خواد! و دختر هرر خواستگاری رو قبول نمی کنه! و تجربیات پدر و مادر یه پول سیاه هم ارزش نداره و این شده روزگار پر رنگ و نیرنگ و شتاب زده بی قرار  و این جوونای عجول و عصبی ناسازگار...»

مشتری:«حاجی خودتو ناراحت نکن! باور کن که زمونه عوض شده، دیگه هر کی به سن جوونی می رسه اختیار زندگیشو خودش کنترل می کنه و دنبال خواسته هاش میره... و شما هر چی به این موضوع بیشتر فکر کنی اعصابتو بیشتر خراب کردی!»

یکی دیگر از مشتریها:«حاجی به جنب ما کار داریما!» دیگری:«حاجی زودتر، من نیم ساعت دیگه شیفتم شروع میشه!» حاجی:«ای به چشم! شما ببخشید! باید این چربی های اضافی و دنبه ها رو جدا می کردم، امروز کسی چربی نمی بره و نمی خوره، چربیشون می زنه بالا! باز میان میگن چرا گوشت امروز مزه نداره!؟ والا آدم می مونه چی بگه! کارشون شده پشت میزی ، پشت کامپیوتری، پشت فرمون و به تازگی زمون زیادی به موبایلشون خیره میشن! تحرک بدن در کار نیس که غذای مزه دار با چربی رو هضم کنن...»...

داستانک در عصر ما

بخش دوم-شماره 101

شماره 349  از مجموعه داستانک در عصر ما

بازاریان و سید بازار

داستانی بلند برای خانواده ها

قسمت چهارده

آخرین ترفند بازاریان(2)

باید با دقت زیاد موضوعو دنبال کنیم و منتظر وقوع چنین ملاقاتی باشیم! چه پیش میاد خدا می دونه...»

***

دوستان بازاری جلوِ مغازه حاج جعفر جمع شده بودند و بی صبرانه منتظر شنیدن اخبار و اقدامات جدید بودند و از خود بی قراری نشان می دادند! و گاهی از یکدیگر پرسشهایی می کردند: عاقبت کار سید چه می شود؟ با شاغلام چه خواهد کرد؟  حاج ناصر با شایعات  موجود چگونه برخورد خواهد کرد؟ از ننه اسمال چه خبر؟ آیا مثل همیشه کاری از او ساخته است؟  پسر سید با این سوز و گدازش که همه اهل محل می دانند کارش به کجا خواهد کشید؟

دختر حاج ناصر که از ترس پدر سر به زیر چادر برده و احساساتش را بروز نمی دهد، چه سرنوشتی پیدا می کند؟ او که تنها مادرش از مکنونات قلبی اش اطلاع دارد و می داند دخترش در برخورد با پسر سید با نگاه راز و نیاز می کنند و دل به دل سخنها می گویند... این تعداد سوال روز به روز بر کنجکاوی دست اندرکاران و مطلعین از موضوع می افزاید.

مشتری حاج جعفر سمج به نظر می رسید و اهل چانه زدن بود!

اولی:« از جلوی مغازه حاج جعفر فاصله بگیریم تا بتونه با مشتریش کنار بیاد!»

دومی:«آره بابا!  بهتره مزاحمت ایجاد نکنیم برای بنده خدا! آره بابا...»

سومی:« این مشتری ول کن نیس! همچنان دنبال چونه زدنه!»

چهارمی:« حالا که فاصله گرفتیم درباره سید بازار صحبت کنیم و پسر دلباخته اش!»

اولی:«منتظر خبرهای جدید توسط حاج جعفریم!»

دومی:«آره بابا! خبرا همه دستِ حاج جعفره، از سید و پسرش و حاج ناصر و شاغلام و ننه اسمال تا لیلی و مجنونِ ما ! آره بابا...!»

سومی:« شیطونه میگه برم مغازه حاج جعفر و مشتریشو دَک کنم!»

 چهارمی:«دوست من! تند نرو کسی با مشتری من و شما این کار رو بکنه خوشمون میاد!؟»

و حاج جعفر به جمع دوستان پیوست و از اینکه منتظر ماندند عذرخواهی کرد.

اولی:«حاج آقا بی صبریم اخبار رو بگو!»

دومی:« آره بابا! ولی حاج آقا خواهشا! حاشیه نرو! محض خدا! آره بابا...!»

سومی:« ما که داره حوصلمون سر میره!»

چهارمی:«خب بذارین حاجی حرف بزنه!»

حاج جعفر:«اقدامِ ننه اسمال از طریق حاج حسین بزاز پدر خانم شاغلام به نتیجه رسیده و همه ما می دونیم اگر خانم ها از ته دل بخواهن مشکلی رو حل کنن، شگردهایی به کار می برن و خیلی زود موفق میشن! خانم شاغلام هم دست به کار میشه و با مقدمه چینی کم کم به اصل موضوع نزدیک میشه و شاغلامو به طرزی عالی تفهیم می کنه که در نهایت چه درد سرتون بدم، شوهر رو از روی اون خر شیطون که ما می دونیم و خبر داریم به زیر می کشه...

و من این چند روز گذشته یکی دوبار با شاغلام برخورد کردم که صمیمانه حال و احوال کردیم و معلوم بود، خیلی مهربون شده... اما اقدام بعدی قراره انجمن بازاریان برای تسویه حساب، تعویض و ساخت درهای انباری که تا یک هفته دیگه به پایان می رسه، سید رو به کارگاه نجاری  شاغلام بفرسته تا با هم روبرو بشن و سید فاکتور هزینه ها رو گرفته همونجا نقداً وجه اونو پرداخت کنه و این کار فشار عصبی شاغلامو کاهش میده...»

اولی:« وای خدای من! ممکنه برخورد تندی پیش بیاد!» دومی:«آره بابا! نکنه تنشی پیش بیاد و همه چی خراب بشه! واویلا! آره بابا»

سومی: «باشه! شاید یک طرفه بشه و قال قضیه کنده بشه»

چهارمی:«این طور که حاجی میگه اگه خانم شاغلام روی شوهرش کار کرده باشه هیچ اتفاقی نمی افته...»

داستانک در عصر ما

بخش دوم-شماره 100

شماره 348 از مجموعه داستانک در عصر ما

بازاریان و سید بازار

داستانی بلند برای خانواده ها

قسمت سیزده

آخرین ترفند بازاریان(1)

ننه اسمال گفت:«خانم جان! شاغلام مطیعِ خانمشه! چرا که خانمش عامل تغییر و تحول شخصیت او شده... و این جای امیدواریه...

***

چند روز از تلفن حاج حسین بزاز گذشته بود که باز دوباره ننه اسمال مثل همیشه توی کوچه قدم های تند بر می داشت، طبیعتش بود و نوع راه رفتن و چادر گرفتنش برای مردم محله شناخته شده بود که هر کسی او را از دور می دید، تشخیص می داد که باید ننه اسمال باشد! و دقایقی بعد زنگ خانه ی حاج جعفر را به صدا در آورد. حاج خانم به استقبالش آمد. ننه اسمال پس از خوش و بشی معمولی گفت:« خانمِ حاج آقا! شکر خدا داره اتفاقاتی خوش آیند می افته... که از صبح زود دلم می خواست به سوی خونه ی شما پر بکشم! اول خبر اینکه حاج ناصر با همسرش بر سر ازدواج دخترشون اختلاف پیدا کردن! و حاج آقا کمی اعصابش بهم خورده و عصبانی به نظر می رسه، شایعات در محله خواهی نخواهی به گوشش می رسه به طوری که نسبت به کلماتی مانند لیلی و مجنون زمونه و شیرین و فرهاد حساسیت پیدا کرده...

و کنایه های مشتریها و آشنایان در همین موارد، حوصلشو سر برده... از این بابت دوس داره هر چه زودتر دخترشو عروس کنه تا از این گونه دردسرها رها بشه! اما خانمش که خواسته ها و آرزوهای دخترشو دنبال می کنه و می دونه دامادی بهتر از پسر سید ممکنه نصیبشون نشه!منتظر تغییر رویه شاغلامه از تصور و خیالاتش نسبت به سید که وجودش براش شگون نداره و دردسرسازه... و می دونه که خانمِ برادرسرانجام اونو از این تصور اشتباه در میاره...

دوم خبر این که همین خانم شاغلام سنگ تموم گذاشته و ذهن شوهرشو از تصور غلطش نسبت به سید بازار خالی کرده و ماجراهای شوهرش و سید و حاج ناصر رو به صورت خاطراتی شادی بخش مطرح ساخته که همیشه  بیان اونا می تونه خنده دار باشه! و خود خانم بس که خندیده روی شاغلام تاثیر گذاشته که نگاهش نسبت به ماجراها عوض شده... و اما حالا ، در این شرایط آماده! اومدم از  حاج آقا و دیگر بازاریان خواهش کنم که دنباله این اتفاقات رو جدی بگیرن و بیش از همیشه پی گیر موضوع باشن به خصوص حاج جعفر که ثابت کرده،  نگران و دلسوزِ سید بازار هس! شاید در آینده ای نزدیک و شاید همین روزا این کار به سرانجامی برسه...»

خانم حاج آقا:«مادرجون خدا خیرت بده! بیخود نیس که محله از شما کمک می گیرن! تا کار رو تموم نکنی ول کن مساله نیستی و آروم نمی گیری! و بدونین این که بازاریان به گفته حاجی همچنان فعالن و هر کسی از دوستان حاجی مسئولیتی به عهده گرفته،  و تا جایی که من خبر دار شدم طرح جدیدی دارن که ممکنه  کمی تنش زا باشه ولی با تصمیماتی که گرفتن باید به نتیجه مثبت برسه!»

ننه اسمال:«چه طرحی؟ میشه بیشتر توضیح بدین! من که غریبه نیستم!» خانم حاج آقا:« نه بابا، خواهش می کنم ، این چه حرفیه!؟ طرحشون اینه که سید رو با شاغلام روبرو کنن البته در شرایطی مناسب که شاغلام به اصطلاح امروزی ها سورپرایز بشه... و نتونه اظهار نظر منفی به سید داشته باشه...»

ننه اسمال:« از اون طرحاس! استرس زا و هیجان انگیزه... اگر کمی منفی نگاه کنیم ممکنه ایجاد تنش کنه ، و برخوردی پیش بیاد که همه دیوارهای چیده شده رو بهم بریزه...

داستانک در عصر ما

بخش دوم-شماره 99

شماره 347 از مجموعه داستانک در عصر ما

بازاریان و سید بازار

داستانی بلند برای خانواده ها

قسمت دوازده

جای امیدواریه!

اما حاجی ادامه می داد:«وقتی فشار خون میره بالا که روی اعصابت راه میرن... یارو می گفت تو اگر مردی هوای دخترتو داشته باش! خوبه که تموم محله خبر دارن...»

دیگه آدم چه کنه؟ و چی بگه!؟ یک راه می مونه، دهن یارو رو باید خُرد کنی که به تو چه!؟»

***

و حاج جعفر برای دوستانش خبر آورد و گفت:« این بارِ سومِ که امسال حاجی با مردم درگیر میشه!»

اولی:«اعصابش آروم نیس! مشکل اصلی شاغلامه! بیچاره حاجی!»

دومی:«آره بابا! بنده خدا... سر دو راهی مونده تنهای تنها! آره بابا!»

سومی:«حاجی باید اول رک و راس تکلیفشو با شاغلام معلوم کنه!»

چهارمی:«توی رودربایستی گیر کرده! شاغلام برادر خانمشه!»

حاج جعفر:«از طرف بازاریان اقداماتی شده و با نقشه اینکه شاغلامو از خر شیطون پیاده کنن خوب پیش میرن و به جاهایی که مقصودشونه دارن میرسن! از طرف ننه اسمال هم فعالیتهای زیادی شده و این روزا باید خبرایی از او برسه، دیگه هر کاری که لازم بوده انجام شده و در حال نتیجه گیری هستیم، مثل وقتی معامله ای بزرگ می کنیم و منتظر مال التجاره می مونیم! در انتظار می مونیم تا هواپیما بیاد! کشتی لنگر بندازه و پهلو بگیره...

دوستان! زیاد نگران نباشین جای امیدواریه...»

***

و گوشی ننه اسمال سرانجام زنگ خورد و به صدا در آمد! ننه اسمال کارهایش را رها کرد و به سرعت آن را به گوش گرفت و سلام کرد. حاج حسین بزاز بود، پدرِ خانم شاغلام و پس از تعارفات و احوال پرسی، چی می شنید که مرتب می گفت:« خدا خیرت بده حاجی... خدا عمرت بده حاجی، عاقبت به خیر بشی حاجی!» و مرتب دعا و تشکر می کرد و پس از تشکرهای فراوان و چندین بار خداحافظی چادر و چاقچور کرد مثل همیشه با سرعت قدم بر می داشت تا زنگ خانه حاج جعفر را  به صدا درآورد.

حاج خانم در را گشود و ننه اسمال او را بغل زد و گفت:« داره خبرهای خوش می رسه...»

و حاج خانم هم با سرعت و لبخند زنان با بیان الهی شکر، ننه اسمال را  به اتاقی برد و سینی چایی را آماده کرد. ننه اسمال که التهابی داشت شروع به سخن گفتن نمود:«خانم جان! حاج حسین بزاز خودش به من زنگ زد، چی می گفت...» و صدای او را تقلید می کند:«شب گذشته فرصتی پیش اومد تا با دخترم گپی بزنم و من ماجراهای سید بازار و شاغلام و حاج ناصر رو به طور مفصل برایش گفتم که بسیار می خندید...

 در خاتمه قضاوت کردم که این دو هیچ کدوم یکدیگر رو کتک کاری نکردن! از بد حادثه گرفتار بدشانسی شدن! و این دلیل نمیشه سید بازار از نظر شاغلام بدشگون و بدیُمن باشه! مگر میشه کسی که امروز معتمد بازاریان و محله س و سالها خدمت به مردم می کنه و مشکلاتشون از سر راه بر می داره بدشگون باشه!؟ و جناب شاغلام با همین باور خودساخته سد راه ازدواج دو جوون خاطرخواه شده... چرا که آقا پسر، پسرِ سید بازارِ و دختر، دختر حاج ناصره یعنی دختر خواهر شاغلام!» و گفت:« مادر اسمال آقا! ما به وظیفمون در حد اعلا عمل کردیم انشاءالله که خیره تا ببینیم دختر ما چه رفتاری با شاغلام داشته باشه!»...